Dioxane？ این فقط موضوع تعصب است

دیوکسان چیست؟ از کجا آمده است؟

دیوکسان ، روش صحیح برای نوشتن آن ، دیوکسان است. از آنجا که شر برای تایپ بسیار دشوار است ، در این مقاله به جای آن از کلمات شیطانی معمول استفاده خواهیم کرد. این یک ترکیب آلی است که به عنوان دیوکسان نیز شناخته می شود ، 1 ، 4-دیوکسان ، مایع بی رنگ. سمیت حاد دیوکسان سمیت کم ، اثرات بیهوشی و تحریک کننده ای دارد. با توجه به کد فنی ایمنی فعلی مواد آرایشی در چین ، Dioxane یک مؤلفه ممنوع از مواد آرایشی است. از آنجا که اضافه کردن آن ممنوع است ، چرا لوازم آرایشی هنوز تشخیص دیوکسان دارند؟ به دلایلی که از نظر فنی اجتناب ناپذیر است ، امکان وجود دیوکسان به عنوان ناخالصی به مواد آرایشی امکان پذیر است. بنابراین ناخالصی های موجود در مواد اولیه چیست؟

یکی از پرکاربردترین مواد پاک کننده در شامپو و شستشوی بدن ، سولفات الکل چرب سدیم است که به عنوان سدیم AE یا SLE نیز شناخته می شود. این مؤلفه را می توان از روغن نخل طبیعی یا نفت به عنوان مواد اولیه به الکل های چرب تهیه کرد ، اما از طریق یک سری مراحل مانند اتوکسیلاسیون ، سولفوناسیون و خنثی سازی سنتز می شود. مرحله اصلی اتوکسیلاسیون است ، در این مرحله از فرایند واکنش ، شما باید از یک ماده اولیه اتیلن اکسید استفاده کنید ، که یک مونومر ماده خام است که به طور گسترده در صنعت سنتز شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد ، در فرآیند واکنش اتیلدلاسیون ، علاوه بر افزودن اکسید اتیلن به الکل چرب برای تولید الکل چرب اتوکسیلها ، دو قسمت کوچک از اتیلن اکسید (Eo) وجود دارد. محصول جانبی ، یعنی دشمن دیوکسان ، واکنش خاص را می توان در شکل زیر نشان داد:

به طور کلی ، تولید کنندگان مواد اولیه اقدامات بعدی را برای جدا کردن و تصفیه دیوکسان انجام می دهند ، تولید کنندگان مواد اولیه مختلف استانداردهای مختلفی خواهند داشت ، تولید کنندگان لوازم آرایشی چند ملیتی نیز این شاخص را کنترل می کنند ، به طور کلی حدود 20 تا 40ppm. در مورد استاندارد محتوا در محصول نهایی (مانند شامپو ، شستشوی بدن) ، هیچ شاخص بین المللی خاصی وجود ندارد. پس از حادثه شامپو Bawang در سال 2011 ، چین استانداردی را برای محصولات نهایی با کمتر از 30ppm تعیین کرد.

دیوکسان باعث سرطان می شود ، آیا این باعث نگرانی ایمنی می شود؟

به عنوان یک ماده اولیه مورد استفاده از جنگ جهانی دوم ، سولفات سدیم (SLE) و دیوکسان محصول جانبی آن به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به مدت 30 سال در حال مطالعه دیوکسان در محصولات مصرفی است و بهداشت کانادا به این نتیجه رسیده است که وجود مقادیر اثری از دیوکسان در محصولات آرایشی ، خطر سلامتی را برای مصرف کنندگان ، حتی کودکان (کانادا) ایجاد نمی کند. طبق اعلام کمیسیون ملی بهداشت و ایمنی حرفه ای استرالیا ، حد ایده آل دیوکسان در کالاهای مصرفی 30ppm است و حد بالایی از نظر سم شناسی قابل قبول 100ppm است. در چین ، پس از سال 2012 ، محدودیت محدودیت 30ppm برای محتوای دی اکسان در مواد آرایشی به مراتب کمتر از حد بالایی از نظر سم شناسی 100ppm در شرایط استفاده عادی است.

از طرف دیگر ، باید تأکید کرد که محدودیت دیوکسان چین در استانداردهای آرایشی کمتر از 30ppm است که این یک استاندارد بالا در جهان است. زیرا در حقیقت ، بسیاری از کشورها و مناطق محدودیت بالاتری در محتوای دی اکسان نسبت به استانداردهای استاندارد ما دارند یا هیچ استانداردی ندارند:

در حقیقت ، مقادیر کمیاب دیوکسان نیز در طبیعت رایج است. مواد سمی ایالات متحده و رجیستری بیماری ، دیوکسان را که در مرغ ، گوجه فرنگی ، میگو و حتی در آب آشامیدنی ما یافت می شود ، لیست می کند. دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی برای کیفیت آب آشامیدنی (چاپ سوم) بیان می کند که حد دیوکسان در آب 50 میکروگرم بر لیتر است.

بنابراین برای خلاصه کردن مشکل سرطان زا دیوکسان در یک جمله ، یعنی: صرف نظر از دوز صحبت در مورد آسیب ، یک سرکش است.

هرچه محتوای دیوکسان پایین تر باشد ، کیفیت بهتر می شود ، درست است؟

دیوکسان تنها شاخص کیفیت SLES نیست. شاخص های دیگر مانند میزان ترکیبات ناپایدار و میزان تحریک کننده در محصول نیز باید در نظر گرفته شود.

علاوه بر این ، توجه به این نکته حائز اهمیت است که SLE ها نیز در اندازه های مختلف قرار می گیرند ، بزرگترین تفاوت در درجه اتوکسیلاسیون ، برخی با 1 EO ، برخی با 2 ، 3 یا حتی 4 EO (البته محصولاتی با مکان های اعشاری مانند 1.3 و 2.6 نیز می توانند تولید شوند). هرچه درجه افزایش اتوکسیداسیون بیشتر باشد ، یعنی تعداد EO بیشتر می شود ، محتوای دیوکسان تولید شده در همان فرآیند و شرایط تصفیه بیشتر می شود.

جالب توجه است ، با این حال ، دلیل افزایش EO کاهش تحریک کننده SLE های سورفاکتانت است و هرچه تعداد SLE های EO بیشتر باشد ، برای پوست تحریک کننده تر می شود ، یعنی خفیف تر و برعکس. بدون EO ، SLS است ، که توسط ترکیبات دوست ندارد ، که یک ماده بسیار تحریک کننده است.

بنابراین ، محتوای پایین دیوکسان به معنای این نیست که لزوماً یک ماده اولیه خوب است. زیرا اگر تعداد EO کوچک باشد ، تحریک مواد اولیه بیشتر خواهد شد

به طور خلاصه:

دیوکسان ماده ای نیست که توسط شرکت ها اضافه شود ، بلکه یک ماده اولیه است که باید در مواد اولیه مانند SLE باقی بماند ، که اجتناب از آن دشوار است. نه تنها در SLE ها ، در واقع ، تا زمانی که اتوکسیلاسیون انجام شود ، مقادیر اثری از دیوکسان نیز وجود خواهد داشت ، و برخی از مواد اولیه مراقبت از پوست نیز حاوی دیوکسان هستند. از دیدگاه ارزیابی ریسک ، به عنوان یک ماده باقیمانده ، نیازی به پیگیری مطالب 0 مطلق نیست ، از فناوری تشخیص فعلی استفاده کنید ، "شناسایی نشده" به معنای این نیست که محتوای 0 است.

بنابراین ، صحبت در مورد آسیب فراتر از دوز این است که یک گانگستر باشید. ایمنی دیوکسان سالهاست که مورد مطالعه قرار گرفته است ، و ایمنی و استانداردهای مربوطه ایجاد شده است و باقیمانده های کمتر از 100ppm بی خطر تلقی می شوند. اما کشورهایی مانند اتحادیه اروپا آن را به یک استاندارد اجباری تبدیل نکرده اند. نیازهای داخلی برای محتوای دیوکسان در محصولات کمتر از 30ppm است.

بنابراین ، دیوکسان در شامپو نیازی به نگرانی در مورد سرطان ندارد. در مورد اطلاعات نادرست در رسانه ها ، اکنون می فهمید که این فقط توجه است.